تأثیر تنش‌کمبود آب بر پتانسیل آب برگ تعدادی از درختان و درختچه‌ها

این تحقیق به‌ منظور انتخاب ‌گونه‌های متحمل در برابر خشکی بر اساس میزان پتانسیل آب برگ(LWP) تحت تنش آبی جهت کشت در فضای سبز و یا جنگل‌کاری در مناطق خشک و نیمه‌خشک در سالهای 1383 و 1384 انجام گرفت. آزمایش در دانشگاه صنعتی اصفهان با طول و عرض جغرفیایی ′39 °51 و ′38 °32 تحت شرایط کنترل شده به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار به اجرا درآمد. رژیم آبیاری قطره‌ای شامل 40، 60، 80، 100 و 120 درصد میزان تبخیر از طشتک کلاس A، دو نوع خاک و 19 گونه درختی و درختچه‌ای پهن برگ مورد استفاده قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده اختلاف معنی‌داری01/0p< بین ‌گونه‌های گیاهی، رژیم‌های آبیاری و دو سال اندازه‌گیری مشاهده شد. بین دو نوع خاک از لحاظ میزان LWP اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد، ولی اثرات متقابل خاک و گونه معنی‌دار بود. همبستگی بین رژیم‌های آبیاری و مقادیر LWP نشان داد که با افزایش میزان آبیاری میزان LWP نیز افزایش می‌یابد (9/0 r =). از بین ‌گونه‌های مطالعه شده، دارمازو (94/3- مگاپاسکال) کمترین و بید (36/2- مگاپاسکال) بالاترین LWP را به خود اختصاص دادند. ‌گونه‌های دارمازو، زیتون، زبان‌گنجشک و ارغوان با داشتن کمترین میزان LWP مقاومترین ‌گونه‌ها به خشکی و ‌گونه‌های بید، شالک، سپیدار و چنار حساس‌ترین ‌گونه‌ها نسبت به سایر ‌گونه‌های مطالعه شده بودند.